(Liever luisteren? Klik hier voor de podcast)

Vandaag wil zij het hebben over de situatie in de familie van haar vaders kant. Het gaat namelijk over haar Oom, de broer van haar vader.

Laatst kreeg zij een berichtje van deze Oom met de vraag of zij niet iets vergeten was? “Serieus, de schrik sloeg mij om het hart,” zegt zij terwijl zij mij met grote ogen aankijkt. Zij was zich werkelijk van geen kwaad bewust.

Verantwoordelijkheid nemen

Toen zij zich vervolgens realiseerde en verontschuldigde omdat zij zijn verjaardag vergeten was, belde zij geschrokken haar moeder. Zowel haar vader als haar moeder zeiden: “Ah joh, niets van aantrekken, gewoon loslaten.”

De week erna zit zij, samen met haar dochtertje, bij haar ouders een bakkie te doen, zegt haar moeder: “Ga deze week nog even langs je Oom. Hij heeft jou en die kleine al zo lang niet gezien!”

“Dat bedoel ik dus,” zegt zij tegen mij. “Ik heb er geen zin meer in!” Om hem bij gelegenheden te zien vindt zijn geen enkel probleem, maar om daar koffie te gaan drinken om hem een plezier te doen, daar is zij nu wel een beetje klaar mee. “Zo gezellig doet hij niet tegen mij,” merkt zij op.

Voor de lieve vrede

Daarop stel ik voor een opstelling neer te leggen om te ontdekken wat er speelt. Zij stelt haar moeder, zichzelf en haar Oom op. Als zij op de plek van zichzelf staat komen al snel emoties. Niet alleen het feit dat zij zich nu erkent voelt in haar gevoelens raakt haar, maar ook omdat er mogelijk gevoelens spelen die niet van háár zijn.

Als wij dit verder uitvragen blijkt ook haar vader hier een rol in te spelen. Langzaam ontvouwt zich een ordening en wat blijkt? Haar vader en zijn broer dragen onverwerkte problemen uit het verleden met zich mee. Deze worden onbewust geprojecteerd. Haar moeder voelt dit ook. Zij weet er geen raad mee en dat maakt haar onzeker. Door haar dochter naar voren te schuiven, lukt het haar om haar eigen gevoelens te sussen en de lieve vrede in de familie te bewaren.

Verantwoordelijkheid loslaten

Nu zij inzicht krijgt in de problemen die er onderhuids tussen hen spelen, begrijpt zij en kan zij erkennen dat de gevoelens die zij voelt niet van háár zijn. “Maar ik ben de oplossing niet,” zegt zij tegen mij.
“Wat moet er gebeuren,” vraag ik haar? “Ik wil er tussenuit,” antwoordt zij beslist. Zij verplaatst de opstelling in de door haar gewenste richting en samen werken wij dit verder uit. Even later neemt zij opgelucht een slok van haar thee.

Voor jou

De wereld bestaat uit ordening. Zoals de maan zich ordent rond de aarde, met als gevolg eb en vloed, leeft alles en iedereen in meerdere systemen. Een gezin is bijvoorbeeld een systeem. Maar ook een familie, een bedrijf, de werkvloer of een afdeling ordenen zich in een systeem.

Een belangrijk kenmerk van een systeem is dat het leeft, beweegt en verandert, waarbij het zichzelf corrigeert en gericht is op voortbestaan. Misschien herken je het; Er komt een nieuwe medewerker op de werkvloer en opeens gaan de aanwezigen zich anders gedragen. Het systeem corrigeert zich, met als doel het handhaven van de huidige ordening.

Een gezond functionerend systeem heeft een juiste ordening met balans in geven en nemen, waarbij iedereen evenveel recht heeft op een plek.

Zoals hierboven beschreven vormde mijn klant een ordening met haar ouders en haar Oom. Een systeem waarin zij de verantwoordelijkheid toegeschoven kreeg om de relatie te behouden. Om verandering in zo’n ordening te bewerkstelligen, zal je eerst moeten weten hoe het werkt en wat er speelt.

Verantwoordelijkheid is een gevoel

Verantwoordelijkheden spelen zich vaak onderhuids af en is iets wat wij vaak van huis uit al meekrijgen. Zo kan een ordening onbewust van generatie op generatie doorgegeven worden.

Nog niet zo lang geleden ervoer ik zelf iets soortgelijks binnen mijn gezinsordening. Doordat mijn vader naar een verzorgingshuis ging, kwam mijn moeder op eigen benen te staan. Vervolgens voelde ik een last van mijn schouders vallen. Op onbewust niveau hing mijn moeder aan mij. Dat verklaarde mijn irritaties richting haar en mijn innerlijke ‘gevecht’ om los te komen van die verantwoordelijkheid.

Waar heb jij last van?

Waar heb jij last van? Welke irritaties spelen bij jou? Het is heel bijzonder om dit soort coachsessies te mogen begeleiden. De inzichten, de gevoelens en de opluchting die het brengen, geven zoveel rust en maakt het leven zoveel lichter.

Wil jij ook meer rust? Vul hier je gegevens in en ik neem contact met je op. Ook mijn collega’s kunnen je hierbij helpen.

Is Breda meer in jouw buurt? Mail Dagmar. Binnenkort kan je kennismaken met een nieuwe collega in Utrecht.

Gevoelens en emoties horen bij het leven, dus wen er maar aan.

Astrid

(Note: Ter inspiratie, vormgeving en behoud van essentie en leesbaarheid van mijn blogs, verwerk ik ervaringen van mezelf en/of die van klanten die daarvoor hun toestemming hebben gegeven.)