Wat doe jij met het restje in een tube? Pers jij ook het laatste beetje er nog uit, of heb je het rond dat stadium al weggegooid? Soms zit je vol inspiratie en vloeit het moeiteloos. Het andere moment val je stil en moet je het eruit persen.

Vergelijk mij met zo’n bijna uitgeknepen tube, want zo voel ik me de laatste weken. Enorm frustrerend. Omdat ik ‘weet’ dat er meer in zit, maar ik krijg het er niet uit.

Het ‘hoe dan?’ houdt me bezig. Ondertussen komt er weinig tot niets uit mijn handen en ontbreekt elke motivatie. Het is gewoon weg. Als ondernemer is er altijd genoeg werk, maar nu zit ik domweg een beetje voor me uit te staren. Dit stilstaan voelt alleen, zeker omdat ik anderen gewoon door zie gaan. Ik wil wel, maar ik heb geen idee hoe en wat?

Tegen belemmeringen aanlopen

Ook de connectie met mijn omgeving ben ik blijkbaar verloren, zo lijkt het. Onderwerpen waar ik eerder op aansloeg vind ik ineens onbelangrijk. Verdwaasd ga ik door op routine. Niemand in mijn omgeving heeft iets in de gaten. Shit, dit voelt heel onhandig en onzeker. De ingehouden energie doet pijn aan mijn schouders en armen en dat wordt er niet minder op.

Mijn doel voor de lange termijn staart me vragend aan. Het hebben van dat doel is niet voldoende om het ook te bereiken, weet ik. Van binnen vraag ik me af: En nu? Wát dan? Hóe dan? Wat zie ik dan over het hoofd?

Alsof zich rondom mij een dikke laag mist bevindt en ik geen helder zicht heb. Hoe ik mijn grijze massa ook aan het werk zet, zoekend en turend, het antwoord blijft uit. Grrr…..ik wil dóór! Ik voel dat er meer is, maar ik zie het gewoon niet.

Staren naar mijn beeldscherm helpt ook niet. Enorm demotiverend. Ik weet het gewoon niet. Het enige waar ik nu naar verlang is samen met mijn lief een kop koffie drinken in de zon. Opladen, want dit vreet energie en ik ben moe.

Intrinsieke motivatie

Deze fase van ‘laaghangende bewolking’ heb ik eerder meegemaakt. Ik weet ook dat de mist niet vanzelf zal optrekken. Opnieuw loop ik tegen mijn eigen beperkingen aan en de vermoeidheid werkt daarbij niet in mijn voordeel. Wat ik nodig heb is uitdaging, nieuwe motivatie, nieuwe energie. Het doel is helder, de weg ernaar toe niet.

Ik zal aan de bak moeten. Doordat ik alleen en in mijn eigen gedachtekringetje blijf ronddolen kan ik het niet verzinnen. Ik heb hulp nodig van iemand die mij de juiste vragen stelt, die mij uitdaagt verder te kijken dan het bekende, die mij nieuwe inzichten laat opdoen, die mij helpt mijn pad, richting mijn doel, helder te krijgen.

Turen in de mist verveeld en is vermoeiend. Maar die tube met het laatste beetje moet en zal ik uitknijpen om alles eruit te halen wat er in mij en mijn business zit. Natuurlijk kan ik de tube inclusief restje gewoon weggooien en genoegen nemen met wat ik heb. Maar wat verspil ik dan?

Hoe beroert deze fase ook is, ik voel aan alles dat er meer in zit. In mijn blog ‘Herken jij je glazen plafond?’ beschrijf ik hoe ik eerder met dit bijltje hakte. Hoe moeilijk ook, ik wil werken aan het potentieel van mij en mijn bedrijf. Ik weet nog niet hoe, maar ik ga een manier vinden.

Voor jou

Elk mens heeft van nature de behoefte om te groeien, te evolueren. Als het lijkt alsof je door dikke stroop waad, als het mistig voelt, als je onzeker en gedemotiveerd raakt, terwijl er uiterlijk niets verandert hoeft te zijn, dan ben jij het. Dan loop jij tegen jouw persoonlijke belemmeringen en beperkingen aan. Dan ben jij toe aan your next level.

Als jij nu denkt: Ja, maar…..

  • daar heb ik geen tijd voor
  • dat kan ik niet
  • dat gaat niet, want….
  • dat ik niet nodig.
  • daar heb ik geen geld voor
  • nee joh, das niks voor mij
  • ik los mijn eigen problemen wel op
  • hij/zij vindt het nooit goed als ik….
  • ik ben bang dat als ik dat doe, dan…..

…dan gooi je dus de tube met het laatste beetje weg. Je verspilt jouw potentieel en kans op groei. Op lange termijn kost dit je veel meer dan de moeite die het je nu bespaart.

Zakelijk gezien is het grote verschil dat anderen WEL moeite doen om ook het laatste beetje eruit te persen en daarmee een voorsprong nemen.

Moeiteloos en moeite doen

Ondernemen gaat in fases en wisselt elkaar af van moeiteloos naar moeite doen. Steeds weer zal je tegen je eigen grenzen aanlopen. Een bedrijf kan alleen groeien en succesvoller worden als de eigenaar moeite doet en investeert in de problemen of belemmeringen waar hij of zij tegenaan loopt.

Uiteindelijk heb ik, in al mijn frustratie, de juiste persoon gevonden. Maar eerst pauze om, samen met mijn lief, koffie te drinken in de zon. Uitrusten, mijn hoofd leegmaken en nieuwe energie opdoen om na de vakantie de tube verder uit te knijpen, zelf te groeien en langs nieuwe piketpaaltjes te bouwen aan mijn business.

Wat is jouw persoonlijke belemmering?

Wat heb jij nodig om jouw volgende stap te kunnen zetten? Vul hier je gegevens in en ik neem contact met je op.

Heb je een vraag of opmerking naar aanleiding van dit blog? Stuur mij een mail en ik reageer.

Fijne zomer.

Astrid

(Note: Ter inspiratie, vormgeving en behoud van essentie en leesbaarheid van mijn blogs, verwerk ik ervaringen van mezelf en/of die van klanten die daarvoor hun toestemming hebben gegeven.)

Geplaatst in Bewustwording, Persoonlijk leiderschap

Voor succesvol leven en werken.