Maak jij je druk om wat anderen van je vinden? Let je daarom extra op wat je zegt en doet? Je bent één van de velen. Waar de een overcompenseert, onderschat de ander zichzelf juist. Vermoeiend en geestdodend. Waarom zou je je anders voordoen dan je bent?
(Liever luisteren? Klik hier voor de podcast)
Er is de afgelopen tijd veel gebeurd. Als zij één situatie mag uitkiezen voor vandaag, dan kiest zij voor de situatie waarin zij weer eens de grenzen opzocht. “Dit lijkt allemaal leuk, maar het belemmert mij in serieuze relaties,” merkt zij op. Hoewel zij zichzelf steeds voorneemt om het niet te doen, gebeurt het toch. Gegeneerd vraagt zij zich hardop af: “tjonge, jonge, heb ik dan geen grenzen of zo?’
Hierop stel ik voor de oefening met de stoelen te doen. We geven haar ‘ik’ die de grenzen opzoekt een stoel en de ‘ik’ die dat niet wil, een andere. Een derde stoel zetten wij neer voor haarzelf.
Oordelen over anderen
Haar ‘ik’ die de grenzen opzoekt noemt zich ‘anders.’ Deze laat haar voelen dat zij leeft. Het brengt haar spontaniteit en dat is heel belangrijk voor haar. Het is er altijd al geweest en haar vroegere vriendinnen kenden deze ‘ik’ al, maar toen zij haar, inmiddels ex-man ontmoette, werd zij pas écht actief.
Op de tweede stoel stelt de ‘ik’ zich voor als ‘normaal.’ Ook deze ‘ik’ is er al haar hele leven. Zij is het wijze deel, wat ervoor zorgt dat zij op het recht pad blijft, nadenkt over dingen en zorgt voor de broodnodige rust. ‘Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg,’ past bij ‘normaal.’ Verrast door haar eigen woorden vindt zij het fijn om dit nu eens gezegd te hebben. Meestal wordt zij namelijk als een saaie, grijze muis weggezet.
Als ik vraag om op de stoel van haarzelf te gaan zitten en terug te blikken op wat er is gezegd, gebeurt er iets bijzonders. Terwijl ik naar haar luister, ga ik ‘eruit’ en word ik toeschouwer. Het duurt even, maar dan onderbreek ik haar: “Kom eens naast mij staan?” Samen kijken wij naar de drie stoelen. Zij merkt ook wel iets, maar kan het niet plaatsen. Pas als we gaan zitten en ik haar nog een glas thee inschenk, merkt zij dat ze er weer is.
Aansluitend geef ik haar terug wat ik bemerk: “Het lijkt of er een ’toneelstukje’ wordt opgevoerd,” zeg ik. We besluiten er uitgebreider op in te zoomen.
Stoppen met oordelen
Het is ‘Esmeralda’ die ten tonele verschijnt. Een naam die recht doet aan hoe zij zichzelf ziet. Een onberispelijk uitziende vrouw die zichzelf graag laat zien. ‘Esmeralda’ kwam in haar leven rond haar vierde jaar. Toen zij op een dag met haar kleine beentjes naast haar moeder fietste en plotseling begon te slingeren, viel zij van haar fiets. Haar moeder stopte en keek geschrokken om zich heen. Met een betraand gezicht en een bebloede knie wachtte zij op troost van haar moeder. In plaats daarvan kreeg zij een klap voor haar hoofd met de mededeling: “ben jij gek, je gaat toch niet liggen?”
Op dat moment kwam ‘Esmeralda.’ Met opgeheven kin, de tranen wegslikkend, stond zij op en nam een houding aan die haar sindsdien beschermt tegen vernedering, pijn en verdriet.
Emotioneel, wat heel gek is, want zij laat nooit tranen zien, vertelt ‘Esmeralda’ dat zij sindsdien alert is op mogelijk ‘gevaar.’ Zij is ook moe. Het put haar uit om in gezelschap altijd alert te zijn en een image hoog te moeten houden.
Met deze kennis integreren wij haar ‘ikken,’ die haar persoonlijkheid vormen, op de door haar gewenste manier. Zij wil minder ‘moeten’ en meer rust ervaren in relaties met anderen.
Voor jou
Veel mensen maken zich druk om wat anderen van hen vinden. Dat komt omdat wij oordelen. Oordelen helpt ons om de wereld te begrijpen. Doordat wij anderen daarmee in hokjes plaatsen, begrijpen wij de ander beter en kunnen wij er makkelijker mee overweg. Het nadeel van denken in hokjes is dat de kans op veroordelen groot is.
Het gaat er niet om wat anderen van je vinden. Als je oordeelt over een ander, oordeel je over jezelf. Als je iemand in hokje A plaatst, plaats je jezelf in een ander hokje. Dat is precies de reden waarom wij ons druk maken over wat een ander vindt.
Wat is het effect als jij jezelf beter begrijpt?
Met onze Lifecoaching stop je met oordelen, krijg je meer begrip voor jezelf en kan je elk deel van jezelf accepteren. Als je het oordelen in jezelf kan loslaten, maak je je ook niet meer druk om wat een ander vindt. Dat scheelt een hoop energie. Je kan meer jezelf zijn, wat je een vervullend leven en rust oplevert.
Wij geloven in het zelfherstellend vermogen van elk individu. Mits men zich bewust wordt waar de schoen wringt en ontdekt welke de juiste oplossingsrichting is.
Wil jij dit ook?
Vul hier je gegevens in en ik neem contact met je op. Is Breda meer in jouw buurt? Neem contact op met Dagmar. Ook zij kan je verder helpen.
Zonder oordeel is alles helder.
Astrid
(Note: Ter inspiratie, vormgeving en behoud van essentie en leesbaarheid van mijn blogs, verwerk ik ervaringen van mezelf en/of die van klanten die daarvoor hun toestemming hebben gegeven.)
Geplaatst in Communicatie, Relaties