Mijn naam is Frederiek Roodenburgh en ik ben 43 jaar en woon in Aerdenhout. Samen met mijn vriend hebben wij twee jongens en een dochter.
Het was een tijd waarin ik mij niet bewust was dat ik ook een andere keuze kon maken die me meer voldoening zou geven, om mijn geluk niet af te laten hangen van alles buiten mezelf en voor erkenning van anderen. Vaak moet er iets minder leuks in je leven gebeuren om dit bewustzijn te creëren. Voor mij was dit Corona en de gezondheid van mijn dochter die vanaf haar geboorte veel aandacht en liefde nodig had, wat vaak ten koste ging van het hele gezin. Het roer mocht om, ik stopte met werken en ben mijn droom achterna gegaan.
Ik ben zo moe
Een gezin en een drukke baan heeft veel van mij gevraagd. De verantwoordelijkheid die ik richting mijn werk voelde, maar die ik niet volledig kon geven omdat ik ook thuis nodig was om voor onze dochter te zorgen, voelde niet goed. Het altijd maar ‘aan’ staan en mezelf geen rust gunnen om te voelen dat mijn zieke kind veel zorgen en verdriet met zich meebrengt.
Voor mijn andere kinderen en iedereen om me heen altijd maar als heel sterk willen overkomen. De balans tussen geven en ontvangen was volledig weg. Mijn energie emmer liep beetje bij beetje leeg en er was geen moment van opladen.
Hoe krijg ik meer rust in mijn hoofd en lichaam?
Hoewel het veel van mij, en dus ook van mijn partner, heeft gevraagd, heeft het ons als gezin toch iets moois meegegeven. Dit is de periode die mij heeft laten zien dat ik keuzes mag maken voor mijzelf ook al vinden mensen daar wat van. De keuze om te stoppen met werken en om erachter te komen dat de fiscaliteit misschien niet bij mij past, is een doodenge maar ook geweldige stap geweest.
Dit was het moment dat wij er als gezin voor kozen om meer rust te brengen en meer liefdevolle aandacht voor elkaar te hebben. Want ook daar raakten wij elkaar af en toe kwijt, een liefdevolle partner voor elkaar zijn in plaats van maar samen te ‘gaan’ en elkaar te vergeten door de waan van de dag.
Door deze keuze en te gaan onderzoeken wat ik nu echt zou willen doen, is mijn leven veranderd. Door te gaan ontdekken wie ik werkelijk ben en wat mijn patronen en overtuiging zijn, waarom ik op bepaalde dingen heftig reageer, ben ik dichter bij mijn lichaam komen te staan. Meningen van anderen doen er minder toe en ik ben gaan voelen wat mijn doel is. Waar ik met mijn lichaam én geest ja tegen zeg!
Deze transformatie heeft inzichten gegeven hoe gebeurtenissen vanuit mijn jeugd (en voorouders) mij hebben gevormd tot de persoon die ik ben. Hoe liefdevol je ook wordt opgevoed door je ouders, er zijn altijd bepaalde momenten die van zo’n grote impact zijn, die jou vormen voor je verdere leven.
Waarom zit ik zo in mijn hoofd?
Toen ik klein was, voelde ik dingen al heel goed aan, maar mijn gevoelens werden vaak voor mij niet bevestigd. Ook het gevoel hebben rond mijn 5/6e jaar ‘er niet bij te horen’ en de scheiding van mijn ouders hebben mij gevormd. Ik heb als kind besloten: Ik mag niet voelen, want dat doet pijn. Door erkenning van anderen voelde ik mij geliefd en werd ik gezien.
Het kind besluit wat ik heb genomen was op dat moment een beschermingsmechanisme dat mij diende, maar later niet meer. Doordat ik niet voelde (mijn lichaam en geest waren volledig van elkaar gescheiden) en doordat altijd maar alles goed ging voor de buitenwereld, vroeg nooit iemand hoe het met me ging. Mensen konden mij hard vinden, maar van binnen was ik alles behalve dat. Ik durfde mijn kwetsbaarheid niet te tonen, want stel je voor dat ik een ander teleurstel?? Wat zou die persoon dan van mij vinden?
Uit mijn hoofd komen
Door energetische therapie, lichaamswerk en pleiadisch lichtwerk in mijn leven binnen te laten, heb ik een geweldige transformatie kunnen doormaken: van iemand die vanuit het hoofd leefde, die best snel ergens wat van kon vinden, naar iemand die echt kan staan voor wie ik ben en wat ik voel.
Toen ik klein was, voelde ik dingen al heel goed aan, maar mijn gevoelens werden vaak voor mij niet bevestigd. Ook het gevoel hebben rond mijn 5/6e jaar ‘er niet bij te horen’ en de scheiding van mijn ouders hebben mij gevormd. Ik heb als kind besloten: Ik mag niet voelen, want dat doet pijn. Door erkenning van anderen voelde ik mij geliefd en werd ik gezien.
Ik zit teveel in mijn hoofd
Daarnaast kan ik nu goed mijn grenzen aangeven en doe ik de dingen echt vanuit mijn hart! Ook op minder fijn en confronterende momenten kan ik zeggen dat ik gelukkig ben!
Ik hoef niet altijd meer de sterkste te zijn. Ik hoef niet altijd meer ‘aan’ te staan. Meer dan ooit ben ik in balans en herken ik het als ik weer in mijn oude patronen val en wanneer er als volwassene een kindstuk wordt geraakt. Nu doe ik dingen waarbij de energie door mijn lichaam stroomt en voel niet meer vanuit mijn hoofd. Mijn onzekerheid en kwetsbaarheid hebben plaatsgemaakt voor mijn innerlijke kracht.
In mijn werk neem ik mijn eigen levenservaring mee en daarom ben ik er zeker van dat iedereen andere keuzes kan maken! Er staat voor iedereen een weg open om vanuit jouw eigen zijn te leven. Die weg zal niet makkelijk zijn maar je hoeft het ook niet alleen te doen. Door energetisch lichaamswerk te combineren met mijn pleiadisch lichtwerk geloof ik erin dat jij jouw (chronische)pijn, blokkades of angsten die opgeslagen zitten in jouw lichaam weer kan loslaten door de angel samen op te sporen en aan te kijken.
Wil jij dit ook?
Wil jij ook stoppen met ‘aan’ staan? Wil jij je kwetsbaar kunnen opstellen en niet meer altijd de sterkste te hoeven zijn? Bij deze nodig ik je uit voor een kennismakingsgesprek om te bespreken wat ik voor je kan doen.
