Mijn overlevingsmechanisme, waar ik als kind onbewust voor gekozen had en had uitvergroot tot het maximale, werkte niet meer. Deze rol was uitgespeeld en mijn lichaam trok keihard aan de bel. Toen ik twee jaar was verliet mijn vader mijn moeder en bleef zij alleen achter met twee kleine kinderen. Dat was een zware en pittige tijd en als klein meisje voelde ik al heel snel aan, hoe ik mijn plekje in het gezin veilig kon stellen.
Mijn bestaansrecht haalde ik uit het helpen en ondersteunen van mijn moeder. Ik had besloten om haar zoveel mogelijk te helpen zodat ze het minder zwaar had. Daarna kreeg ik altijd een compliment en een dank je wel als ik iets had gedaan voor haar. Zoals bijvoorbeeld mijn broertje verschonen, toen ik drie jaar was. Of een boodschap voor haar doen als vierjarige kleuter.
Deze situatie maakte dat ik snel zelfstandig werd en me voor alles verantwoordelijk voelde. Van tiener, naar puber, naar jong volwassene, waarna ik er op mijn dertigste achterkwam dat mijn overlevingsmechanisme niet meer werkte. De vraag ‘mag ik er zijn,’ mocht op een andere manier een plek krijgen in mijn leven.
Altijd klaar staan voor anderen
Herken je dit? Dat je altijd klaar wil staan voor anderen, omdat je denkt dat je nodig bent? Ik zei overal ja tegen, zonder ook maar eerst na te denken of ik er tijd en ruimte voor had. Ik wilde niets missen en erbij horen. Tijdens mijn Body and Mind Language opleiding ontdekte ik dat het altijd klaar staan voor anderen, niet alleen maar uit een goed bedoelde intentie kwam. Ik deed het, omdat ik dan weer een veer in mijn achterste kreeg. Daar groeide mijn zelfvertrouwen van en voelde ik dat ik er mocht zijn. En zo liep ik rondjes in mijn eigen vicieuze cirkel.
Het antwoord ‘nee’ kwam niet in mijn vocabulaire voor, ik wrong me in honderd bochten en als ik A had gezegd, moest ik ook B doen. Opgeven deed ik niet. Met een immens groot doorzettingsvermogen, ging ik ver over mijn eigen grenzen heen en dit deed ik allemaal zelf.
Totdat ik tijdens de opleiding een oefening deed, waarbij mij werd gevraagd te reageren op de draaglast in het leven in de vorm van een mede-student die aan mij hing. Niets vermoedend sleepte ik haar door de hele zaal, no matter what. Totdat de docent vroeg: “Zie je wat je aan het doen bent? Je neemt haar overal mee naar toe.” “Ja natuurlijk”, zei ik lichtelijk verbaasd en geïrriteerd, “dat is toch de opdracht?” Het doek viel toen zij zei: “Luister eens naar je lichaam Silvana, en waar het om vraagt?”
Mijn lichaam schreeuwde, al enige tijd, dat het niet meer kon. Opeens werd het glashelder. Mijn Super Woman Cape scheurde en zat volledig om mijn nek gedraaid. Daarna trok mijn lichaam keihard aan de bel. Het was klaar. Na een poos thuis alleen maar te hebben gehuild, besloot ik dat het anders moest en begon ik langzaam te leren luisteren naar mijn lijf.
Waarom verlangen we naar erkenning?
Een schouderklopje krijgen, wie wilt dat nou niet? Gewaardeerd, gezien en gehoord worden is een van ons diepste verlangens, zo niet de grootste. In de praktijk betekent het vaak dat je aan alle verwachting wilt voldoen om zo die erkenning te krijgen.
Het maakte dat ik vaak teleurgesteld was, want ik was toch altijd oprecht geïnteresseerd in die ander? Hoezo die ander dan niet in mij? Dat snapte ik niet en heb me vaak eenzaam gevoeld. Daarmee bezig zijn kostte enorm veel energie, zowel thuis als op het werk.
Behoefte aan erkenning loslaten
Het mocht anders en ik besefte dat ik moest stoppen met de erkenning elke keer buiten mezelf te zoeken. Ik was vooral bezig met wat anderen vonden van mij, van mijn leven, van mijn huis. Het leerde mij dat ik allereerst mezelf mocht gaan zien en horen. Het was tijd om mezelf op de eerste plek te zetten.
Nu, zoveel jaren later, begeleid ik anderen door middel van Body and Mind Language in hun proces van patronen loslaten. Vaak krijg ik van mijn klanten terug dat ik zonder oordeel mee kan denken in wat er is. De verbinding met de mens tegenover mij is daarbij enorm belangrijk. Mijn geloof en spirituele gaven die mij gegeven zijn, staan mij bij in het coachen.
Doordat je, tijdens mijn sessies, zelf in beweging gaat, ontdek je hoeveel meer talent, potentie en waarde er in jou verscholen ligt. Samen gaan wij aan de slag met jouw lijf, geven het de ruimte en luisteren naar wat het nodig heeft.
Ik nodig je dan ook uit om vanuit een ander perspectief naar jezelf te leren kijken. Om met een andere blik naar de situaties te kijken waar je in zit. Met de lichaamsgerichte methode ‘Body and Mind Laguage’ leer je om jezelf een ander verhaal te vertellen en écht te gaan luisteren naar je lichaam. Jouw lijf weet wat het nodig heeft, luister naar jouw innerlijke wijsheid, opgeslagen in je lijf.
