Met inmiddels drie kinderen op de Middelbare school, schoof ik onlangs aan bij een oudergroep. Ontstelt beet ik op m’n lip toen een van de aanwezige moeders zich druk maakte over een wisseling van docenten door uitval. Ze verklaarde haar kind te willen behoeden voor de onwetendheid dat hij/zij te maken zou krijgen met een andere docent.

Wanneer ik getuige ben van zo’n overbezorgd moedergevoel gebeurt er iets met mij. Alert tot in elke cel, ontwaakt er een tijger in mij. Geleerd mijn tijger te temmen, voorkom ik een uithaal. En ik luister naar de les die geleerd moet worden.

Kastanjes in het vuur

Soortgelijks komt tijdens een van mijn coachgesprekken naar voren. Teleurgesteld vertelt ze over de slechte prestaties van haar kinderen op school. Ze heeft zó haar best gedaan om hen te helpen met plannen en leren. Toen een van haar nakomelingen telefonisch een slecht cijfer opbiechtte, schoot zij uit haar slof. Hoewel het haar kinderen het ene oor in ging en het andere uit, is ze er zelf erg van geschrokken. Schoorvoetend bekend ze dat ze hen lui en gelaten vindt. Ze neemt het hen ook kwalijk. Dat vindt ze vreselijk.

De onbewuste boodschap

Dus gaan we aan de slag. In een oefening ziet ze zichzelf als klein meisje spelen op de speelplaats van de kleuterschool. Nog maar vier jaar oud. Een zonnige dag, dat haar chagrijnige gezichtje niet verklaard. Als ze contact maakt met dat kleine meisje gaat ze naast haar op de betonnen zandbak rand zitten en vraagt waarom ze zo kijkt? Het meisje voelt zich alleen. Vertwijfelt haalt ze haar schoudertjes op en geeft aan niemand te hebben om mee te spelen. Als zij te kennen geeft dat ze gewoon andere kindjes moet gaan opzoeken, klaart het gezichtje op en huppelt ze zwaaiend weg. Vol vertrouwen dat het wel goed komt, zwaait ze de kleine na.

Geëmotioneerd realiseert zij zich dat ze heel beschermend is opgevoed. Haar moeder haalde de kastanjes voor haar uit het vuur. Daarmee kreeg ze de onbewuste boodschap dat zij het zelf niet kon. Dat zelfvertrouwen ontbreekt. Nu snapt ze ook waarom ze altijd bevestiging nodig heeft wanneer ze iets doet.

Voor jou

Snap je nu waarom betuttelen funest is? Ook de moeder bij de klankbordgroep wil haar kind beschermen en de kastanjes uit het vuur halen. Heel begrijpelijk. Maar de onbewuste boodschap die hiermee wordt gegeven blijft niet zonder gevolgen.

Ga voor jezelf eens na; wat vind jij lastig in je dagelijks leven? Welke boodschap heb jij hierover onbewust meegekregen? Of je nu betuttelt over je kinderen, je bedrijf of je medewerkers, het is funest. En niet alleen omdat het jou heel veel energie kost. Puur omdat het leven zo niet in elkaar zit. Dealen met tegenslagen en onverwachte situaties in je leven thuis, op school of in je ondernemerschap maakt je weerbaar, flexibel en creatief. Je leert ervan en dat geeft zelfvertrouwen.

Het meest waardevolle dat je een kind of medewerker kan meegeven is ‘op de zandbak rand gaan zitten’ en het vertrouwen geven dat hij of zij het zelf kan en mag. Het vertrouwen dat jij er bent als het nodig is, stuurt waar het nodig is en ingrijpt als het nodig is. Geef een ander het recht om van het leven te leren. Echt, de kastanjes die je zelf uit het vuur haalt smaken veel beter!

Jouw kastanjes

Waar baal je van? Waar loop je keer op keer tegenaan? Wat zou je graag willen, maar durf je niet? Er zijn genoeg kastanjes in je leven en ondernemerschap te vinden. Je loopt namelijk ALTIJD tegen je eigen grenzen aan. Ik help je zodat je zelf de kastanjes uit het vuur kan halen. En daarmee een les te leren. En dat brengt je verder…… The sky is the limit…. 🙂

Herkenbaar? In welke situaties haalde jij zelf de kastanjes uit het vuur? En…? Wat leverde het je op?

Go for it!

Astrid