Als zij bij mij is, vertelt zij dat zij erg moe is. Onlangs is zij op vakantie geweest en vorige week heeft zij aan een sporttoernooi meegedaan, dus ja zij is moe. Verbaast vraag ik haar hoe het kan dat zij na haar vakantie juist moe is. “Vakantie is toch ontspanning,” vraag ik? “Tja,” zegt zij, “maar als mijn partner op de eerste vakantiedag al een misstap maakt en niet meer op of neer kan vanwege zijn rug, heb ik al geen vakantie meer.” Vanaf dat moment was zij degene die continue op hun jongste moest letten.

Zo gebeurde het dat zij uren in het kinderbadje lag omdat die kleine zo graag in het water wilde spelen. Terwijl de rest van het vakantiegezelschap even verderop lag te zonnen en te kletsen. Toen zij haar beklag deed bij een vriendin, bleken zij in de veronderstelling dat zij het naar haar zin had, omdat zij daar lag te dobberen. “Nou alles behalve dat, bekent zij.”

Aan het einde van die dag, gaf zij haar jongste even over aan haar partner, voor wat tijd voor zichzelf. Toen ging het mis en gaf zij met een diepe zucht haar me-time op om haar jongste bij de kladden te grijpen.

Schuldgevoelens en verantwoordelijkheid

Terwijl ik haar verhaal aanhoor merk ik op dat zij ontzettend veel verantwoordelijkheid naar zich toetrekt, wat zij direct beaamt. Ik stel voor om deze situatie eens nader te bespreken en leg drie vlakken op de grond.

Uitgebreid gaan we in op deze situatie en wat haar bezighoudt. Zij benoemt haar onvermogen; Ze heeft van alles geprobeerd om haar jongste op andere gedachten te brengen, zodat zij zich ook even bij het gezelschap zou kunnen voegen, maar dat lukte niet. Er kwam ook niemand om haar af te lossen. “Het voelt als falen,” zegt zij.

Als ik hierop door zou vragen, dan zouden haar antwoorden mij de verkeerde kant opsturen. Want terwijl ik haar aanhoor bemerk ik een schuldgevoel dat erin besloten ligt. Als ik ernaar vraag, raakt het haar. Het klopt, het voelt inderdaad als háár schuld.

Schuldgevoelens doorvoelen

Op dat moment zwicht zij onder de zware schuld die op haar schouders rust. Huilend vertelt zij hoe zij van kind af aan de schuld kreeg van haar moeders falen en haar alcoholisme.

Tot op de dag van vandaag pakt zij elke verantwoordelijkheid om te voorkomen dat zij de schuld krijgt van iets wat mis kan gaan. Ze wil die schuld niet en staat daarom uren in het water, bang dat er met haar kind iets gebeurd.

Toen zij de verantwoordelijkheid aan het einde van de dag voor even aan een ander overliet, ging het mis. Waarmee zij bevestigt kreeg dat zij de verantwoordelijkheid niet aan een ander kan overlaten. Een patroon dat doorbroken mag worden.

Op de andere vlakken bespreken we uitgebreid wat er – wat haar betreft – mag veranderen en wat daarvoor moet gebeuren. Als we bespreken hoe het is als zij haar patroon doorbroken heeft, wordt zij emotioneel. Wat haar raakt is dat zij niet kan geloven dat het ooit anders zou kunnen zijn?

Deze dappere vrouw nam eerder een stevige en belangrijke beslissing, waar ik haar aan help herinneren. Dit gevoel kent zij en vormt haar basis om nieuwe keuzes te maken.

Voor jou

Hoe vaak krijg je niet te horen: “ach, maak je niet zo druk, laat het gewoon los.” Een opmerking waar je helemaal niets mee kan. Hoe laat je zoiets los?

Dat is ook de moeilijkheid. Elk gevoel en elke situatie die zich in jouw leven voordoet is een onderdeel van iets groters, een patroon, waardoor je het zelf niet herkent.

Wil jij schuldgevoelens loslaten?

Als jij schuldgevoelens wilt loslaten, dan moet je deze eerst kunnen ‘vastpakken.’ Daarmee bedoel ik dat je je gevoelens moet herkennen, erkennen en doorvoelen.

Waarom? Omdat wanneer je gevoelens doorvoelt, deze de kans krijgen zich te ontladen. Waardoor deze jou kunnen loslaten. Dat lucht op. Letterlijk.

Met als resultaat dat jij ontspant, waarmee de trigger wegvalt en daarmee een patroon. Dat geeft je de mogelijkheid om in het vervolg situaties anders aan te pakken.

Afrekenen met schuldgevoelens?

Wil jij afrekenen met schuldgevoelens? Ik help je om te zien wat er speelt, ik help je bij het erkennen en doorvoelen van jouw gevoelens. Vul hiernaast je gegevens in en ik neem contact met je op.

Heb je vragen of wil je reageren naar aanleiding van dit blog? Mail mij en ik geef je er graag antwoord op. Ken je iemand voor wie dit blog interessant kan zijn? Voel je vrij om het te delen.

Twijfel je nog? Wat heb jij nodig voor een volgende stap? Kennismaken en bespreken of mijn coaching ook iets voor jou is, kan helpen.

Ik hoop je snel te ontmoeten.

Astrid

(Note: Ter inspiratie, vormgeving en behoud van essentie en leesbaarheid van mijn blogs, verwerk ik ervaringen van mezelf en/of die van klanten die daarvoor hun toestemming hebben gegeven.)