Is het jou ook opgevallen? Steeds vaker komen grote, cruciale misstanden aan het licht of worden we getroffen door bosbranden, overstromingen en nu Corona. Welke uitdaging staat ons nog meer te wachten?
Het is de consequentie van de collectief heersende angst voor een tekort aan liefde. We denken dat we met macht over anderen en over de wereld ‘liefde’ kunnen afdwingen. We verwarren ‘liefde’ met de spullen die we denken nodig te hebben.
Leven vanuit angst
We zijn allemaal een product van deze angst en leerden te denken in ‘goed’ of ‘fout.’ Dat klopt niet. In de natuur bestaat er ook geen ‘goed’ of ‘fout.’ Het groeien van bomen (goed) en het sterven ervan (fout) bestaan naast elkaar en vormen onze seizoenen. Het is niet of/of, maar en/en. Dat is niet voor niets. Het zorgt ervoor dat de natuur haar balans in stand kan houden. Zoals ik ook schreef in ‘Durf jij te kiezen voor de dood?’
Dat de natuur haar balans kwijt is, is wel duidelijk. Steeds vaker hebben we te maken met hevige bosbranden en overstromingen. Het is de feedback van ons gedrag. Voor de meesten een ‘ver van mijn bed show.’ Een probleem dat we voornamelijk aan regeringen en wereldleiders toebedelen. Maar nu is er Corona crisis.
Never waste a good crisis
Plotseling treft deze feedback ons persoonlijke leven. Het is geen ‘ver van ons bed show’ meer. Op een of andere manier zijn we allemaal persoonlijk geconfronteerd met het virus en de gevolgen van deze pandemie.
We kunnen er niet meer omheen, het dwingt ons ‘wakker te worden’ en in actie te komen. Zoals een goede crisis betaamd.
Hoeveel mensen zijn er niet bang en in paniek nu zij niet weten wat hen te wachten staat en niet ‘in controle’ zijn? Velen zijn zo gewend geraakt aan de roering buitenshuis, dat thuisblijven ineens leeg en angstig aanvoelt. Anderen daarentegen, merken nu pas hoe fijn het is om tijd te hebben en dus ook hoe gehaast en gestrest hun leven tot nu toe is geweest.
De confrontatie met jezelf
Dat is wat stilstand doet. Uit de ratrace van het leven voelen mensen pas hoe hun leven er werkelijk voor staat. Voor veel mensen verwarrend en pijnlijk. Nu raken we gestrest van het niets doen en merken we dat wij geen rust kunnen vinden. Nu raken we in de war van de ongenoegens en oude pijn die naar de oppervlakte drijven. Plots worden we overvallen door een leegte en het gevoel van iets missen. Eenzaamheid steekt de kop op. We maken ruzie en voelen ons incompetent nu we onze afhankelijkheid van oude gewoontes missen.
Deze crisis maakt ons bewust van onszelf en het leven dat wij tot nu toe hebben geleefd. Het leven glipt ons door de vingers. Wat overblijft is onzekerheid, frustratie, onmacht en onvermogen. En nu? De disbalans van de wereld is ineens ook onze persoonlijke crisis. Noem het een collectieve burn-out.
De uitdaging van nu
Het zal je dan ook niet verbazen dat ik te maken kreeg met de consequenties van mijn ‘gewoon doorgaan.’ Een niet mis te verstane persoonlijke crisis dwong mij letterlijk naast het afvoerputje. Dat was het moment dat ik ‘ontwaakte.’
Omdat ik mezelf negeerde, verwaarloosde ik niet alleen mezelf en mijn lichaam, maar ook mijn gezin en mijn toenmalige bedrijf. Als ik toen niet in actie was gekomen, was het slechts een kwestie van tijd voordat ik alles kwijtraakte wat ik lief had en waar ik zo mijn best voor had gedaan.
Pas toen ik mezelf serieus nam en begon te luisteren naar wat ik voelde, klom ik langzaam uit het dal omhoog. Ik was eenzaam, onzeker en bang, maar het vooruitzicht van een scheiding van mijn man en mijn gezin, liet mij geen andere keuze. Ik wilde me niet langer vreselijk voelen en koos ervoor mezelf niet langer voor de gek te houden. Stap voor stap confronteerde ik mij met mijzelf en wat zich vanbinnen afspeelde.
Je bent meer dan je gedachten en gedrag
Van mijn crisis leerde ik dat ik niet de pijn ben die mij werd aangedaan en rekende ermee af. Dat ik niet de leegte ben die ik voelde, maar geen idee had hoe deze te vullen. Dat ik méér ben dan de negatieve gedachten die ik over mezelf en anderen had. Dat ik niet het inefficiënte gedrag ben dat ik mezelf had aangeleerd, maar bewust voor nieuw gedrag kan kiezen.
Het ontdoen van al mijn ballast gaf mij mijn lichaam en daarmee de grip op mijn leven terug, waarmee ik een nieuw balans creëerde. Omdat ik heb ontdekt wie ik ben, wat ik wil en hoe ik eigen, bewuste keuzes kan maken, creëer ik kansen. Ik ontspande en leerde mezelf nieuwe vaardigheden en competenties aan en bracht deze in de praktijk. Negatieve feedback heeft plaatsgemaakt voor positieve. Ik zie het dagelijks in mijn werk en mijn gezin.
Voor jou
Deze wereldwijde crisis vraagt ons om verantwoordelijkheid te nemen voor ons eigen leven en niet te vluchten voor en het miskennen van onze gevoelens. Het vraagt van ons om niet langer in ‘goed’ of ‘fout’ te denken en te gedragen. Het vraagt van ons om naar onze ‘goede’ kanten EN onze ‘fouten’ te kijken, om van te leren, in te ontspannen en onszelf lief te hebben. Het mooie van Liefde is, het deelt zich niet, liefde vermenigvuldigd.
Alleen een crisis kan mensen ‘wakker schudden.’ Het is jouw verantwoordelijkheid om er iets mee te doen, zodat transformatie kan plaatsvinden. Wees niet bang dat je je emoties niet aankan. De liefde die ervoor in de plaats komt vermenigvuldigd. Kies het leven dat je wilt leven en leef de beste versie van jezelf. Jouw liefde voor jezelf inspireert anderen hetzelfde te doen.
Zo helpen we het collectief; onze kinderen en kleinkinderen om anders te denken en te handelen. Alleen zo kruipen we uit deze mondiale burn-out en kan de natuur herstellen en opnieuw balans vinden. Door onszelf te helpen dragen we allemaal ons steentje bij aan meer balans, liefde en gelijkheid in de wereld.
Wil jij jezelf serieus nemen?
Wil jij werken aan een nieuw balans in jouw leven? Geen woorden, maar daden brengen verandering. Vul hier je gegevens in en ik neem contact met je op.
Wees de verandering die jij in de wereld wilt zien.
Astrid
Geplaatst in Bewustwording, Persoonlijk leiderschap