Kan je onbewust een trauma hebben?
Wat al eeuwenlang bekend was, heeft de wetenschap bewezen; lichaam en geest zijn één. Maar wat dat precies inhoudt en in hoeverre onbewuste trauma’s zich fysiek manifesteren, is nog vrijwel onbekend. Het antwoord op de vraag is ‘ja,’ maar hoe weet je of je een onbewust trauma hebt?
Inmiddels heeft zij een paar sessies achter de rug en het gaat goed. Op haar fibromyalgie-klachten na, merkt zij zeker verandering in zichzelf. Daar is zij al heel blij mee. Als ik vraag waar zij vandaag aan wil werken, dan begint zij te vertellen:
“Laatst was ik bij de Ouderraad en wilde ik iets zeggen. Men keek naar mij, ik deed mijn mond open om te beginnen, grijpt een assertief persoon naast mij, de gelegenheid aan om zijn eigen zegje te doen,” zegt zij verontwaardigd! “En dus hou ik mijn mond maar weer,” merkt zij geïrriteerd op.
Wat gebeurt er als je trauma niet verwerkt?
Ook op haar werk kan een collega haar soms zo de deksel op haar neus geven. Zij voelt zich dan klein en onbelangrijk en slikt haar woorden in. Zo lang zij zich kan herinneren doe zij dit al, maar daar is nu wel klaar mee. Als zij het voorval beschrijft, geef ik haar terug dát die ander ook bot en hard reageerde. De tranen schieten haar in de ogen. “O…, ik zoek de schuld altijd bij mezelf,” zegt ze vertwijfeld. Van huis uit kreeg zij aangeleerd dat zij zich moest inleven in de ander en daar ook naar moest handelen. Met andere woorden; zij moest zich schikken en aanpassen naar de wensen en behoeften van anderen. Wij nemen dit als uitgangspunt om mee aan de slag te gaan en ik stel een visualisatie voor.
Kan trauma zich opslaan in je lichaam?
In gedachten loopt zij een trap af en komt in een ruimte met eerst 5 en later 6 deuren. Het is er donker, de muren zijn donkergrijs geverfd en de deuren zijn van middelbruin hout gemaakt. Alle deuren zijn identiek en gesloten. De eerste deur trekt haar aandacht. Zij loopt ernaar toe en klopt op de deur. Er komt geen reactie.
Nieuwsgierig als zij is, voelt zij aan de deur en besluit deze open te doen. Op dat moment staat zij oog in oog met een 6-koppig monster. Van schrik moet zij keihard lachen: “Oh, dat heb ik weer, zulke stomme dingen,” zegt zij verontschuldigend naar mij. “Schrok je,” vraag ik? “En schaam je daarvoor?” Er komt een bevestigend knikje.
Dit gezegd hebbende, krimpt het 6-koppige monster en wordt daarmee steeds aandoenlijker. Het is eigenlijk best een schattig draakje en zij besluit het te aaien. Zij lacht als het kleine draakje onder haar handen kronkelt van genot en haar aanspoort om op elke kop gekroeld te worden. Opeens verschijnt er, in de kamer erachter, een enorme draak die haar met grote, gele ogen boos aankijkt. Van schrik blijft zij verstijft staan. Haar bovenlijf voelt als een blok beton en het maakt haar heel nerveus.
Kan het zijn dat je trauma’s hebt vergeten?
Samen proberen wij meer te weten te komen over de boze draak, maar dan roept zij: “Dit kan zo niet! Hij zit opgesloten en in een veel te kleine ruimte. Hij moet eruit kunnen, hij moet vrij zijn!”
Het liefst probeert zij direct van alles uit, maar in plaats daarvan vraag ik haar eens goed naar de draak te kijken. Zij ziet dat hij heel angstaanjagend doet, maar verdrietig uit zijn ogen kijkt. Dit maakt haar ook verdrietig. “Waarom is de draak zo verdrietig,” vraag ik? ‘Hij kan er niet uit. Hij zit opgesloten en vast in de ruimte,’ zegt zij. “Herken jij dit gevoel,” vraag ik haar? Zij knikt verdrietig.
Door dit alles lijkt de draak zich een beetje te ontspannen, want hij legt zijn kop neer. Voorzichtig loopt zij naar hem toe en aait hem tussen zijn ogen. De draak vindt dit fijn, ontspant zich nog meer en doet zelfs zijn ogen dicht. Zij lacht, dit doet haar goed.
Diepliggende onbewuste, onverwerkte gevoelens
Dan zie ik haar uitdrukking veranderen. “Wat gaat er door je heen,” vraag ik? “Ik wil de draak uit zijn benarde situatie helpen, maar ik weet niet hoe?” Een machteloos gevoel overvalt haar en op een benauwde manier probeert zij allerlei scenario’s te bedenken om de draak uit deze kelder te krijgen. Om maar iets te proberen, begint zij tegen muren te duwen, rent naar achteren om te kijken of er een achteruitgang is, loopt terug naar de trap om te kijken of daar een deur is waarmee zij iets kan. Haar pogingen blijven vruchteloos.
“Vraag eens aan de draak hoe het komt dat hij daar zit,” stel ik haar voor? Even later zegt zij: “ze willen hem niet en dus hebben zij hem in deze kelder gezet. Eerst had hij nog wel ruimte, toen was hij klein. Maar nu is hij gegroeid en zit hij vast. Hij kan geen kant meer op.”
Hoe je een trauma kunt ervan van je ouders
In de stilte die volgt kan ik bijna het kwartje horen vallen. Dan vertelt zij: “Ik was niet gepland. Toen mijn moeder zwanger bleek van mij, moesten mijn ouders trouwen. Er ontstond een hele toestand in de familie. Mijn moeder mocht ook geen witte jurk aan van mijn oma, zij was tenslotte geen maagd meer.” Het gevoel ongewenst te zijn, samen met alle spanningen er omheen, kreeg zij al in de baarmoeder mee. “Dit verklaart ook mijn gevoel over de relatie die ik met mijn ouders heb,” vervolgt zij.
Begripvol kijken de draak en zij elkaar aan. Het gevoel door haar gezien en gehoord te worden vindt de draak fijn en langzaam wordt hij kleiner en zachter. Het wordt ook lichter in de kelder. De draak is nu klein genoeg om zich van de achterkamer naar de voorkamer te bewegen. Hoewel hij nog niet door de deur past om zijn vrijheid tegemoet te gaan, is ook zij al super blij dat de draak weer een beetje meer speelruimte heeft.
Nadat zij de draak heeft beloofd zo af en toe langs te komen om hem wat aandacht te geven, nemen zij afscheid. Zij kijkt nog één keer achterom en laat de deur op een kier.
Voor jou
Hoewel dit misschien een leuk stripverhaaltje lijkt, is niets minder waar. Onze gevoelens communiceren door middel van gedachten, kleuren en/of beelden. Of denk je dat zij dit verzonnen kan hebben? Gedachten, het zien van beelden en/of kleuren ontstaan in je hoofd, maar komen voort uit een ander deel van je hersenen; het onbewuste deel. Gevoelens als schrikken en verstijven kan je niet faken. Het is net als bij een VR-bril. Je staat niet echt op een loopplank boven de stad New York en toch reageer je alsof het wel zo is. Haar beelden en gevoelens zijn echte reacties op wat zich vanbinnen afspeelt.
Waar slaat trauma zich op in lichaam?
Ook fysieke klachten vormen voor ons aanleiding voor verder geestelijk onderzoek. Fysieke klachten kunnen ons iets zeggen over de energie die het in zich draagt en vertelt dus iets over het bijbehorend geestelijk welzijn.
Lifecoaching is een combinatie van coaching en therapie. Wij werken met technieken die ervoor zorgen dat informatie – dat ergens in ons lichaam en onbewuste deel van ons brein liggen opgeslagen – naar het bewustzijn komen. Wij begeleiden bij het interpreteren van de diverse gedachten, kleuren en beelden en het benoemen ervan. Dit zorgt voor een breder perspectief en begrip van jezelf en je gevoelens.
Door hiermee te werken komen onbewuste trauma’s aan het licht en begeleiden wij in het loslaten van de spanningen die erbij horen. Dit werkt helend en creëert ruimte. Daarmee doen wij een beroep op het zelf herstellend vermogen van je lichaam, waardoor fysieke klachten afnemen en jij van binnenuit kan helen.
Hoe weet je of je een onbewust trauma hebt?
Over het algemeen kan je zeggen dat iedereen onbewuste trauma’s heeft. Traumatische situaties of gebeurtenissen zijn er in allerlei gradaties. Daarbij kunnen trauma’s ‘klein’ lijken, maar grote impact hebben. Het vertrek van een ouder bijvoorbeeld, kunnen wij op volwassen niveau nog wel eens bagatelliseren, maar als kind kan dit grote impact hebben en daarmee ook gevolgen op latere leeftijd.
Een interessant feitje:
Fibromyalgie wordt aangeduid als: chronische pijnen en spierstijfheid over het hele lichaam, zonder verklaarbare oorzaak. (vnl. Nek, schouders, bovenarmen, benen, futloosheid, hoofdpijn, darmproblemen en andere symptomen.)
Wil je meer weten?
Wil je meer weten of kennismaken met jouw persoonlijke Life coach? Hier vind je de Life coach bij jou in de buurt of stuur ons een email en één van ons neemt contact met je op.
(Note: Ter inspiratie, vormgeving en behoud van essentie en leesbaarheid van mijn blogs, verwerk ik ervaringen van mezelf en/of die van klanten die daarvoor hun toestemming hebben gegeven.)
Geplaatst in Bewustwording, Gezondheid, Stress, Zelfvertrouwen
